คุณทอดด์ ทองดี....ตื่นแต่เช้าตรู่ หกโมงเช้าได้...
บังเอิญผมเดินสูดอากาศกับลูกชายวัยหัดเดิน
จึงไปเจอทอดอารมณ์ยามเช้าที่ศาลาริมสระน้ำ
ท่ามกลางบรรยากาศเย็นๆ ในธรรมชาติอันร่มรื่น
เราจึง ได้แต่ยิ้มทักทายกัน ...ไม่นานก็ได้สนทนากันที่“ มุมกาแฟ “ของเรา
"ผมมางานแสดงดนตรีงานปีใหม่ของจังหวัดสกลนคร... และจะเลยไปแสดงต่อที่มุกดาหาร..."

คุณทอดด์ อธิบายคร่าวๆถึงที่มาที่ไป...
ผมรู้สึกถึงความเป็นกันเองไม่ถือตัว เพราะหลังจากแนะนำตัวกัน
คุณทอดด์ก็เรียกชื่อเล่นผมอย่างเป็นกันเอง
“ อืม...ผมชอบบรรยากาศธรรมชาติแบบนี้ นะ ...
ผมอธิบายแนวความคิดรีสอร์ทแบบพอเพียงอย่างคร่าวๆ
ทั้งผัก ผลไม้ ปลา เราปลูกเราเลี้ยงเอง เพื่อแขกจะได้มั่นใจว่า
ได้รับประทานอาหารที่ดีต่อร่างกายที่จัดให้โดยครัวอัครราศรม...ที่เพิ่งเปิดบริการ...

คุณทอดด์ชื่นชอบกาแฟสดเป็นชีวิตจิตใจ
เช่นเดียวกับผมที่ชอบคาร์ปูชีโน่ ...
คอกาแฟสองแนวเมื่อได้กาแฟถ้วยโปรด
การสนทนาก็เริ่มออกรสออกชาติมากยิ่งขึ้น

เราพูดคุยกันหลากหลายเรื่องราว...
ตั้งแต่ประสบการณ์สนุกๆในการไปแสดงดนตรี
ในต่างประเทศที่เพิ่งบินกลับหมาดๆ
และมีอาการเจ็บคอแถมมาด้วย
รวมถึงเรื่องธุรกิจของวงการบันเทิง
ที่คุณทอดด์ชิงหมอลักษณ์...ฟันธงว่า
จะเกิดปรากฎการณ์สำคัญกับค่ายเพลงใหญ่ๆ...ในไม่ช้า ...

" คุณทอดด์เป็นศิลปินอิสระเหรอครับ..."
" ใช่ ..." คุณทอดด์ตอบสั้นๆ
ก่อนอธิบายเสียยาวว่าอิสระดีกว่าอย่างไร ...
เราสนทนาถึงเหตุการณ์บ้านเมืองที่กำลังฮอตฮิต
กันทุกวงกาแฟ แนวโน้มของสังคมที่เปลี่ยนไป
...ผู้คนที่แก่งแย่งทำมาหากิน...
ธุรกิจก็ยากที่จะไว้ใจใครได้ ....
ถึงตรงนี้เราคุยกันอย่างออกรส
เพราะเหมือนว่าเราต่างผ่านประสบการณ์คล้ายๆกัน
กับสังคมคนเมือง คุณทอดด์ยังยกตัวอย่าง
บางตัวละครในบางตอนของเรื่องสามก๊ก
...ผมทึ่งกับความรอบรู้...

คุณทอดด์ สมกับเป็นศิลปิน โดยเฉพาะคำว่าเพื่อชีวิต
แม้เพลงของคุณทอดด์จะไม่ส่อไปในทางการเมืองเต็มตัว
แต่ความคิดข้างในลึกๆตรงนี้ต่างหากที่เข้มข้น
และเป็นมุมมองที่น่าสนใจอย่างยิ่ง

" ทำไมคุณทอดไม่สวมรองเท้า? "
ผมถามคำถามที่คาใจทุกครั้งที่เหลือบเห็น
คุณทอดด์หัวเราะแล้วบอกว่า ไม่ใส่มานานแล้วตั้งแต่อยู่อเมริกา
เพราะอยู่ในทะเลทราย (ผมก็ไม่ได้ถามต่อ เข้าใจว่าคงจะยิ่งร้อนเท้า)
ผมยกตัวอย่างพระในวัดที่เคร่งในกิจวัตรและพระธรรมวินัยแห่งหนึ่ง
เช่นที่วัดป่าสุทธาวาส สกลนคร อันมีพิพิธภัณฑ์พระอาจารย์มั่น
ตั้งอยู่ภายในวัด ที่ เป็นพระในลัทธิหินยาน ไม่สวมรองเท้า
ฉันท์อาหารในบาตรทั้งคาวหวานและข้าวคละกัน

คุณทอดด์ พยักหน้าหงึกๆ หัวเราะร่วน
สักพักเพื่อนๆของคุณทอดด์ตื่นนอนแล้ว
ก็ทะยอยเดินมาสมทบที่ร้านอาหารของรีสอร์ทจนเต็มไปหมด
การสนทนาก็เลยจบลงเนื่องจากมีการ
ตะโกนแซวกันไปมาอย่างอารมณ์ดี
กับเพื่อนนักดนตรีทั้งชาวไทยและ
ชาวต่างชาติของคุณทอดด์ที่ถือกีต้าร์มาด้วย
และนั่งได้ที่เหมาะก็บรรเลงเพลงเบาๆน่าฟังยิ่งนัก
ไม่นาน..คุณทอดด์รู้สึกคันไม้คันมือจึงกระโดดไปแย่งมาเล่นบ้าง
แขกบริษัทมือถือที่มาพักอีกกลุ่มที่นั่งจิบกาแฟอยู่
ได้ฟังเพลงสดๆก็พลอยสนุกสนานไปด้วย


คืนนั้น เป็นคืนประทับใจเราทุกคนอย่างยิ่ง
ทีมงานทุกคนของคุณทอดด์ล้วนมีอารมณ์เป็นศิลปินกันทุกๆคน ...
มีเสียงแคนดังแว่วมาค่อนคืน ห้องพักทีมงานที่พักอยู่ด้านหลัง
ติดชายทุ่ง ก็เชื่อว่าอารมณ์ศิลปินคงบรรเจิดขึ้น
เมื่อมาเจอบรรยากาศชายทุ่งริมเตียงนอนแบบนี้
ทำให้คนที่มาพักได้อรรถรสกับการดื่มด่ำภาพ
ยามค่ำคืนของแสงจันทร์เพ็ญที่ทอดไปยังผืนท้องนา
อันกว้างใหญ่ ได้สีสันครบถ้วนยิ่งขึ้น

ขอบคุณคุณทอดด์และทีมงานที่น่ารักทุกคน
เราในฐานะเจ้าบ้านรู้สึกเป็นเกียรติและเป็นสุข
ที่ได้ต้อนรับแขกที่น่ารักเช่นนี้
จึงขออนุญาติถ่ายทอดความประทับใจนี้มายังผู้อ่านทุกท่าน
ก่อนจากกัน...คุณทอดด์บอกว่าจะมาอีกเมื่อทัวร์จบ
และอยากจะมาหาบรรยากาศแต่งเพลง
"จะอยู่สักหลายวัน แต่เสียงดังหน่อยนะ"
ผมตอบรับอย่างไม่ลังเล ...
ด้วยมั่นใจว่าคงไม่มีแขกคนใหนปฏิเสธเสียงเพลงอันน่าฟัง
โดยเฉพาะจากกลุ่มศิลปินอารมณ์ดีอย่างคุณทอดด์

"...ยินดีต้อนรับเสมอ..ครับ"